قلعه بابک

تاریخچه بنا  :

قلعه بابک بنای پر شکوه و زیبایی است که درگذشته محل استقرار و سنگر دفاع بابک خرمدین سردار دلیر ایرانی از خاک ایران و بخصوص آذرپادگان در مقابل تهاجم اعراب بوده و احتمالا پیش از او نیز جاویدان فرزند شهرک  که مبارزات خود با اعراب مهاجم را از کوهستان های اردبیل آغازکرده بود دراین قلعه سکونت نموده است بابک نیز ابتدا به جمع مبارزان جاویدان پیوسته و پس از مرگ او در سال 200 هجری قمری به عنوان رهبر خرمدینان 22 سال توانست در این قلعه به مبارزات آزادی خواهانه خود ادامه دهد

این بنا  احتمالا یک قلعه دفایی می باشد که در دوران اشکانی یا به احتمال قویتر ساسانی ساخته شده  است و شباهت زیادی به سبک معماری مجموعه سلیمان  مربوط به دوران ساسانی دارد اما بابک پس از استقرار در این دژ قسمتهای اصلی آن را ترمیم نموده وبخشهایی را نیز به آن افزود و اکنون که  بیش از 1200 سال از آن دوران می گذرد هنوز بخشهایی از آن دژ پر صلابت پابرجا مانده است و باید تاکید نمود علت اصلی شهرت روز افزون آن , حماسه بابک خرمدین ویارانش در دفاع از میهن خویش در این دژ بوده  که در دوران خود تا سرزمین اسلاوها ,مصر و قلمرو رومیان هم گسترش یافته بود

مشخصات جغرافیایی :

 این بنا در 150 کیلو متری تبریز و سه کیلومتری جنوب غربی کلیبر از توابع شهرستان ابهر و بر بالای کوهستانی به نام جمهور  و در کوهی به نام بذ  واقع شده(که واژه بذ در گویش محلی به مرور زمان به واژه {بز قلعه سی } تغییر شکل داده) مسیر رسیدن به قلعه سه کیلومتربا گذرهای بسیار خطرناکی است که دسترسی به این دژرا دشوار می سازد   این کوه جزو ارتفاعات غربی شعبه ای از رود قره سو  و ارتفاع آن از سطح دریا 2300 تا 2700 متر است در اطراف قلعه دره هایی به عمق 400 تا 600 متر وجود دارد و تنها راه ورود آن یک راه مالرو باریک بوده که سمت راست آن محل زندگی عشایر شاهسون می باشد , در جنگل های اطراف درختان آلو , آلوچه , فندق, گردو, سیب  و انجیر وجود دارد.